قنات یا کاریز (کَرِز)

در شماره قبلی ناورمختصری در مورد چگونگی ایجاد کاریز ،کاربرد  وقدمت آن توضیح داده شد. در اصل کاریز برای غلبه بر دوره های طولانی خشکسالی که آب سطحی پیدا نمیشد یا کم بود ،ایجاد شده و توسط معمارها کم کم در سر تاسر ایران رایج شد.

روستای محمد آباد هم از این قاعده مستثنی نبودو برای تامین آب شرب روستا و تامین آب کشاورزی کاریزهایی توسط مقنی ها ایجاد شد.( در شماه های بعد در مورد مقنی ها و نحوه کار آنها توضیح داده خواهد شد)

اما در مورد کاریزها ی روستای محمد آباد که عمدتا جهت تامین آب کشاورزی بوده و فقط یک یا دو رشته آن جهت تامین آب شرب و شست و شو و… کار برد داشته است‌ که بشرح ذیل بوده و در هر شماره در مورد یک رشته آن توضیح داده خواهد شد.

1-کاریز ملا حاجی   2- کاریز کربلایی عزیز 3- کاریز حاجی شعبانی  4- کاریز عاملی 5- کاریز حاج آق بزرگ  6- کاریز شیشدانگه  7-کاریز واثقی 8- کاریز پیر  9- کاریز قلقل چشمه  

کاریز ملا حاجی که مال پیر واثقی بوده که به آن کاریز کربلایی قنبر می گفتند .

چاه مادر یا چاه اصلی و سر منشا آن در جنوب شرقی روستا و محدوده زمین مرحوم  حاج علی علیپور( علی لیلا) بود  و خروجی  آن  یعنی جائی که آب قنات به سطح زمین می رسید و مِنه وال می افتاد. محدوده زمین فعلی حسن محمد زاده یا پائین تر بود که با آب این قنات یا کاریز ، کربلایی قنبر حمزه ای ، موسی و قاسم حمزه ای شالی می کاشتند .

ضمنا بآ آب هر کاریز ، البته بسته به خروجی آب آن کاریز از 6  تا 10 هکتار شالی می کاشتند.