غذا خوردن نزد صاحب عزا از کارهای دوران جاهلیت است. سنت اسلامی، بردن غذا برای صاحبان عزاست، همانگونه که وقتی جعفر ابن ابیطالب شهید شد، پیامبر (ص) به حضرت زهرا سلام الله فرمودند: به مدت سه روز برای خانواده جعفر غذا ببر و در نزد آنان بمان. امام صادق ع.

مسئله اطعام و سایر هزینه ها در مراسم ختم در طول سالهای طولانی نشیب و فرازهای زیادی به خود دیده است.شرایطی که امروزه در برخی مراسم ختم مشاهده میگردد نه از نظر مذهبی و نه از دیدگاه منطقی هیچ گونه توجیهی ندارد و حتی بدعت در شعائر دینی بحساب میآید.

مخارجی که برای اموات صورت می‌گیرد، طعام‌های مفصل در تالارها، تاج گل‌های گران‌قیمت حالت مسابقه به خود گرفته و چشم و هم‌چشمی با برخی عادات و رسوم اجتماعی، موجب قرض‌های کمرشکن برای صاحبان عزا می‌گردد. با توجه به وجود معضلات اجتماعی مانند فقر، کمبود مراکز عام المنفعه مانند  مدارس و درمانگاه، و اماکن ورزشی و تفریحی آیا صرف این هزینه ها توجیهی دارد؟؟

این موضوع در سالهای اخیردر روستای محمداباد نیزشرایط متفاوتی را بخود دیده است.

در سالهای دور بعد از مراسم تدفین در روزهای اول، دوم و سوم مراسم ختم در مسجد و با حضور اکثر اهالی و با اطعام و پذیرایی انجام میشد و بعد از آنهم مراسم 7 و 15 و چهلم و نهایتا سالگرد برگزار میشد. اخیرا هم این مراسم بسته به نظر خانواده متوفی در نوسان بوده است.

در سالهای اخیر و با وجود شرایط اسفبار اقتصادی متاسفانه برخی از عزیزان در این مورد زیاده روی کرده و بدون در نظر گرفتن شرایط عامه مردم هزینه های گزافی را انجام دادند که نوعی عقب گرد از نتایج گرفته شده قبلی بوده است. و هیچ گونه توجیه منطقی,مذهبی و یا حتی عرفی ندارد.

لذا با توجه به آنکه فرهنگ ,اخلاق و سابقه اجتماعی روستا در منطقه زبانزد بوده است و روزگاری بانی برانداختن اطلاعیه ,بنر و پارچه تسلیت در منطقه بوده اند و در شأن اهالی نیست که یک رسم بدعت گونه دوران جاهلیت را ادامه دهند، لازمست با یک عزم عمومی و استفاده از ظرفیت ریش سفیدان و معتمدین محلی این مورد برای یکبار و بصورت دائمی حل و فصل شود و همه اهالی برای مراسم اموات چه پیر و جوان و چه مرد و زن و…. از یک رویه واحد و مختصر و مفید و کم هزینه پیروی کنند تا این مسئله جا بیفتد که شان و جایگاه شخص متوفی و بازماندگان هیچ ربطی به میزان اطعام و هزینه های آنچنانی ندارد.

و چنانچه خانواده ای قصد انجام خیرات بیشتر برای درگذشتگان را دارند آنرا در امور عام المنفعه مانند موارد فرهنگی آموزشی ,بهداشتی درمانی ,رفاه عمومی , ورزشی و یا مجمع خیرین و افراد نیازمند و…. هزینه نمایند که باقیات صالحاتی باشد در درگاه حق تعالی و باعث آمرزش اموات و سلامتی بانیان امر.

و یقینا اجر خط شکنان و آغاز گران این تحول در نزد خداوند کم نخواهد بود .

مهدی علی پور
54@navar-online.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *