مستند نگاری دیجیتالی

درطول تاریخ، همواره حفاظت از اسناد به عنوان منابع اطلاعاتی ارزشمند، دارای اهمیت بوده. در عصر جدید و با رشد دانش و افزایش ارزش اطلاعات، اصول و قواعد نگهداری اسناد نیز توسعه پیدا کرد. روشها و استانداردهایی برای ساماندهی بهتر اسناد پدید آمد و مفهوم آرشیو برجسته تر شد. در دوران فعلی که اسناد و مدارک سالها و دهه های گذشته بسیار ارزشمندتر نسبت به قبل می‌باشند آرشیو آنها بسیار ضروری می‌باشد. یکی از روش های ساماندهی و آرشیو کردن که بسیار مرسوم و قابل اطمینان می باشد، مستندنگاری دیجیتالی می باشد.

اسناد دیجیتالی برخلاف اسناد کاغذی نیازی به فضای فیزیکی و آرشیو کاغذی نداشته و می‌توانند، در حافظه‌های الکترونیکی یا ابری با قابلیت جستجو و مدیریت بسیار آسان ذخیره سازی شوند و باعث حذف هزینه های نگهداری، ارسال پستی و… می‌شوند که از دیدگاه اقتصادی اسناد دیجیتالی به جهت حذف هزینه چاپ و کاغذ، حذف هزینه نگهداری و نهایتا امکان ویرایش و اشتراک رایگان در تمامی شبکه های اجتماعی به صرفه‎تر می‌باشند.

روش‌های مختلفی وجود دارند که بسته به نوع اسناد و اطلاعات، می‌توان جهت مستندنگاری از آنها استفاده کرد. که یکی از روش‌های ساده و رایج برای تبدیل اسناد کاغذی به دیجیتالی «اسکن کردن» می باشد که اسکنر می‌تواند اسناد (متن یا تصویر ساده) را به صورت تصویری یا متنی ثبت کرد. روش دیگر جهت مستندنگاری دیجیتالی «فتوگرامتری» است که با کمک آن می توان ابعاد، شکل و موقعیت اشیاء را تعیین کرد.

مستند نگاری دیجیتالی در بسیاری از زمینه ها از جمله آموزش، پژوهش، کسب و کار و حتی در منزل و امورات شخصی کاربرد دارد. این روش می تواند به بهبود جریان کاری، افزایش بهره وری، و حتی ارتقاء رضایتمندی مشتری کمک کند. در نهایت، با استفاده از مستند نگاری دیجیتالی می توانیم به طور بسیار موثر اطلاعات را ذخیره، بازیابی و به اشتراک بگذاریم، در حالی که همزمان به حفظ محیط زیست کمک می کنیم.