دغدغه های یک نشریه روستایی

کار فرهنگی در روستاها از حساسیت بیشتری به نسبت شهرها و مناطق بزرگتر برخوردار است و اگر به درستی و در مسیر صحیح قرار گیرد نتایج مطلوب آن در آینده ی دور یا نزدیک مشاهده خواهد شد. کار در نشریه ناور هم با همین حساسیت و چه بسا بیشتر دنبال می شود. اگر بخواهیم به مشکلات انتشار نشریه نگاهی داشته باشیم به موارد متعددی بر می‌خوریم که هر کدام توان این را دارند که گردانندگان نشریه را از ادامه راه منصرف کنند.  جدا از بازبینی های مکرر برای غلط املایی و مشکلات جمله بندی، چون بیش از 90 درصد مطالب نشریه بومی و توسط هیئت تحریریه تهیه و در مورد مسائل و مشکلات و معضلات و موضوعات روستا است، نشریه قبل از چاپ بارها توسط هیئت تحریریه بازخوانی می شود که مبادا کلمه ای یا جمله ای درباره شخص، گروه ، یا نهادی گفته شده باشد که احتمال سوء برداشت از آن وجود داشته باشد.

یکی دیگر از مشکلات نشریات در سطح روستاها نبود نیروی تربیت شده رسانه ای جهت تهیه مطالب است. در واقع نشریات روستاها با همت افراد علاقمند به کار فرهنگی و رسانه ای به چاپ می رسد. و اگر پشتکار همین ها نباشد شاید خبری از نشریه در روستاها نیابیم.

همچنین با اینکه نشریه در روستا قاعدتاً نباید چندان مشکلی در تهیه مطالب داشته باشد اما تفاوت نسل‌ها این امر را دچار اشکال می‌کند در واقع شما با طیفی از مخاطبین مواجه هستید که گاهاً هیچ سنخیتی با هم ندارند . از پیرمرد 70 ساله تا بچه 7 ساله، همه مخاطب شما هستند و شما باید برای آنها مطلب داشته باشید. مسئله مالی از مهمترین چالشهای نشریات روستایی است زیرا نه از راه فروش و نه از راه تبلیغات درآمدی ندارند و برای چاپ که با توجه به قطع، تعداد صفحات، جلد رنگی ، تیراژ و …  مبلغ قابل توجهی می شود که تامین آن از نهادهایی چون کانون فرهنگی خارج است. و گاهاً بالاجبار برای تامین هزینه چاپ یا بخشی از آن مجبورید دست به دامان نهاد‌های مسئول شوید. اما با همه این فراز و نشیب ها نشریه همچنان پابرجاست و امیدواریم تداوم داشته باشد.